Humans of Assump 01

Humans of Assump | มนุษย์อัสสัม | 01 “ตอนเด็กๆ พ่อเคยเปิดเพลงไทยให้ฟัง จำได้ว่าเพลงแรกที่รู้จักคือเพลงลาวดวงเดือน แต่ตอนนั้นก็ยังไม่อยากเล่นดนตรีไทยนะ จนมาสมัยที่อยู่ ม.1 ไปเปิดเจอทีวีช่องนึง เขาพูดถึงประวัติศาสตร์ของลาวกับไทย แล้วเค้ายกเพลงไทย ชื่อ ลาวแพน ซึ่งใช้จะเข้ในการบรรเลง มาประกอบในรายการ เราก็ฟัง แล้วเอ้ย อยากเล่น อยากดีด ให้เพราะแบบนี้จัง ก็เลยเก็บความรู้สึกอยากเล่นมาตลอด จนมาตอนม.3 ในวิชาศิลปะ ต้องเลือกเรียนดนตรีไทย ดนตรีสากล หรือทัศนศิลป์ เราก็เลือกลงดนตรีไทยไปจับระนาด พอเรียนไปซักพัก เราก็ลองขอ มาสเตอร์บุญสม (มาสเตอร์บุญสม ช่วงโชติ) ว่าอยากเล่นจะเข้ มาสเตอร์ก็พาเราไปที่ห้องดนตรีไทยชั้น 8 แล้วเราก็ได้เริ่มเล่นจริงๆจังๆตอนนั้นแหละ” “ดนตรีไทยตายรึยัง? อุ่ย ตายเลยหรอ (หัวเราะ) มันเป็นไปได้สองคำตอบนะ คือถ้าเรายังกำหนดว่าดนตรีไทยต้องมีความเป็นไทย ยังจมอยู่กับความเชื่อว่าดนตรีไทยต้องเป้นไปตามแบบแผนอย่างนี้ๆๆๆ นอกเหนือจากนี้ถือว่าไม่ใช่ดนตรีไทย ความคิดเหล่านี้แหละ จะทำให้คนที่มาลองเล่นดนตรีไทย จะรู้สึกเบื่อ หรือรำคาญ แล้วก็เลิกเล่นไปเลย แต่ถ้าเรานำดนตรีไทย มาลองปรับให้ทันสมัย ดูแปลกตาแปลกใจไม่เหมือนเมื่อก่อน แต่ไม่ให้ดูน่าเกลียด ลองเอาทริคลูกเล่นจากดนตรีสากลมาปรับใช้บ้าง หรือเปิดกว้างทางความคิดบ้าง ก็น่าจะทำให้ผู้คนให้ความสนใจได้มากขึ้น แต่ในขณะเดียวกันก็ควรที่จะมองถึงดนตรีไทยดั้งเดิมที่คนรุ่นเก่ารุ่นก่อนได้คิดเอาไว้ ลองมาคิดกันว่า จะปรับพัฒนาอย่างไร ให้ดูน่าสนใจมากขึ้น ซึ่งสถานการณ์ในตอนนี้ ก็ยังบอกไม่ได้นะ ว่าใกล้ตายหรือยัง เพราะเราก็ยังเห็นถึงพัฒนาการของดนตรีไทยที่ดูน่าสนใจอยู่หลายๆครั้ง แต่ในขณะเดียวกัน เราก็ยังต้องเจอกับพวกอนุรักษ์นิยมมาขัดขวางอยู่บ่อยๆ”

#Clubชมรม